براساس برخی از تعاریف، خانواده به جای آنکه بستری مناسب برای رشد باشد، سردخانه ای برای انجماد توانایی هاست. دکتر رحیم پورازغدی با بیان این مطلب در همایش «بررسی راهکارهای تحکیم بنیان خانواده» گفت: بنابر تعریف دیگری نیز، فروپاشی و تحقیر خانواده حاصل می شود. از همین رو، خانواده ای که به درستی مهندسی نشده، سبب می شود تا اعضای آن دارای کرامت فردی یا اجتماعی نباشند. وی با تأکید بر اینکه، انسان متعادل اغلب در خانواده متعادل پرورش می یابد، اضافه کرد: چنانچه بتوانیم الگوی خانواده معاصر اسلامی را در ایران گسترش دهیم به الگوسازی در سطح جهان منجر می شود. کاربرد مؤثر عقل و نقل رحیم پور ازغدی، در ادامه به تأثیر آیات و روایات در غنای باورهای خانواده اشاره کرد و افزود: برای رسیدن به الگوی مناسب می توان از عقل و نقل بهره جست، اما باید توجه داشت استفاده افراطی از عقل در واقع نگاه غیرعاقلانه به آن است. همچنین، برای استفاده از مفاهیم دینی و آیات و روایات باید ضمن داشتن نگاه مناسب به آنها، از لحاظ تفسیر و حتی چیدن آنها کنار یکدیگر نیز دقت شود. به هر حال، باید پذیرفت هر قفلی کلیدی خاص برای خود دارد، زیرا این گونه مفاهیم باشکوه و ارزشمند در روابط انسانی به افراط و تفریط تبدیل می شود. در جهان دو گونه خانواده وجود دارد. نخست خانواده بدوی که روابط و ملاکهای آن غریزی بوده و تربیتی در آن وجود ندارد و سپس خانواده متعالی و تربیت شده که مناسبات اعضای خانواده با خود و دیگران حتی جامعه تعریف شده و تابع نظام حقوقی و اخلاقی است. پیامدهای رشد بی حساب این استاد دانشگاه در ادامه به رشد پرشتاب فرهنگ و دانش در سالهای اخیر اشاره کرده و گفت: گرچه تحولات چشمگیر و سریع جامعه مادر زمینه رشد فرهنگی و علمی قابل ستایش است، اما چنانچه این شتاب مهندسی نشود می تواند عوارض ناخوشایندی را در پی داشته باشد که شاید یکی از آنها، نهاد خانواده باشد. حال آنکه اگر نهاد خانواده مضمحل و فرو ریخته شود شاید چندین نسل بعد نیز امکان اصلاح آن نباشد، حتی نمی توان تضمین کرد که در آن زمان نیز بهبودی حاصل شود. از خانواده بدوی تا خانواده متعالی به طور کلی در جهان دو گونه خانواده وجود دارد. نخست خانواده بدوی که روابط و ملاکهای آن غریزی بوده و تربیتی در آن وجود ندارد و سپس خانواده متعالی و تربیت شده که مناسبات اعضای خانواده با خود و دیگران حتی جامعه تعریف شده و تابع نظام حقوقی و اخلاقی است. البته این گونه خانواده ها در اغلب جوامع اندک هستند. بخش خانواده ایرانی تبیان ای کاش - لا اقلّ- به فکر فرزندانمان می بودیم و با زنده نگه داشتن روابط خویشاوندی، آنان را در این دنیای مکانیزه یاری می کردیم و به زندگیشان لطافت می بخشیدیم . سید محمد حسین بهفر بخش خانواده ایرانی تبیان

نظرات شما عزیزان: